MSV Mike the Bike werd opgericht op 2 Maart 1974. In eerste instantie was het een supportersclub voor de Weerter motorracer Rob Bergman. Financiële steun voor Rob was het belangrijkste doel van de vereniging, die direct 32 leden had. Veel leden waren wegrace-liefhebbers, niet alleen uit Weert, maar ook uit de ruime omgeving. De contributie bedroeg ƒ 1,50 per week. Dhr. G. Wieser was de eerste voorzitter. Omdat de financiële druk te hoog werd (32 man konden de nood van Bergman niet echt verlichten), werd het roer omgegooid: de supportersclub werd een toervereniging: Motorsportvereniging Mike The Bike.
Het toer-aspect ging een grote rol spelen, met toertochten, oriëntatieritten en puzzeltochten. Het betekende wel dat alleen de motor-bezitters overbleven en ook dat de zeer sportieve rijders (in de jaren '70 was scheuren populairder dan toeren) afvielen. Als clublokaal diende in de eerste jaren het café "Mike the Bike" van Harm en Toos Uiterwijk-Winkel, aan de Parallelweg. Harm was zelf actief in de zijspanrace. 
In 1975 gaf het bestuur de aanzet tot het eerste Bambi treffen. Een gouden zet, want mede dankzij dit evenement geniet Mike the Bike - en daarmee de motorsport - een goed aanzien tot ver buiten Weert. Tijdens het eerste Bambi-feest (dat traditioneel volgt op het treffen) werden dhr. en mevr. Cuypers benoemd tot ere-lid. Tot op de dag van vandaag is de vereniging de familie Cuypers enorm veel dank verschuldigd, want zij stellen elk jaar hun landgoed "de Advocaat" ter beschikking om er het treffen te organiseren. Bovendien moeten hiervoor ook heel wat activiteiten van het Straalbedrijf gebr. Cuypers een paar dagen worden stilgelegd.
In het najaar van '75 verplaatsten de club-activiteiten zich naar de Beekstraat. De King George Pub diende tijdelijk als clublokaal. In 1976 organiseerde Mike the Bike haar tweede treffen. Omdat er nogal wat wildgroei was waar het treffens betrof, en ook omdat het er nog wel eens ruig aan toe ging, ontstond de Landelijke Coördinatie Motortoerisme, waar treffendata's op elkaar werden afgestemd en waar ook een soort pasje werd bedacht om wat de treffengangers het kaf van het koren te scheiden. Mike the Bike was betrokken bij de oprichting. Op 5 Maart 1977 werden Annie en Jan Stienen ere-lid van Mike the Bike, als dank voor het vele werk dat zij met veel enthousiasme voor de club deden. Op het moment dat we dit schrijven (1995) draagt Annie tijdens het Bambi-treffen nog steeds haar steentje (èn koffiekan!) bij.
In 1977 verlieten we de King George Pub. Ondanks de bergen werk die de clubleden hadden verzet om de bovenverdieping om te bouwen tot een volwaardige vergaderruimte, die tevens als danszaal dienst kon doen (er werden liefst vier tappen aangebracht), vond de eigenaar na enige tijd dat de prioriteiten omgekeerd moesten worden. Vergaderen werd steeds moeilijker en Mike the Bike werd vriendelijk doch dringend verzocht haar heil elders te zoeken.
Na enige discussie, waarbij zowat de hele horeca van Weert de revue passeerde, bleef de naam "de Luchtpost", oftewel "café de Man" over. De eerste gastheer en -vrouw waren Bèr en Mia Triepels. Dit was geen slechte keuze,. Vanaf augustus 2008 tot februari 2015 was ons clublokaal café 't Anker. Ons huidige clublokaal is zaal/café Don Bosco op Boshoven (Weert).
De vereniging begon na deze aanloopjaren echt te draaien. We kwamen zogezegd in rustiger vaarwater. Langzaam begonnen trouwens ook de motorrijders en de beleving van de motorsport te veranderen. Begonnen we nog in de tijd van "Bertus op zien Norton en Tinus op de BSA", langzaam veranderde het beeld van de Nederlandse motorrijder. Het werden er niet alleen steeds meer, men rijdt ook veel rustiger. De gestegen populariteit van de motor betekende wel een enorme aanloop van leden, waardoor de vereniging in 1979 al genoodzaakt was een ledenstop in te voeren. De gezelligheid moest tenslotte gewaarborgd worden en daarom mochten het er niet meer dan 60 zijn.
De LCM introduceerde in 1979 haar treffenlicenties, maar de invoering gingMike the Bike niet soepel genoeg en men besloot voor het eigen treffen het Bambi-pasje in te voeren. Het donderde intussen flink in treffenland. Het Paasei-treffen in Zwolle ging teloor nadat er een bezoeker vermoord was. Het Zeester-treffen in Zandvoort ging ook ter ziele. Eigenlijk is het Bambi-treffen een van de weinige grote treffens die zonder kleerscheuren door deze moeilijke periode zijn gekomen. Dat is deels te danken aan het hoofddoel: de rit met gehandicapten van Pergamijn Stichting. Maar dergelijke ritten zijn er meer. Vooral de samenkomst van zijspan- en solorijders maakt het Bambi-treffen uniek. Een niet onbelangrijke factor is ook de goodwill die gekweekt wordt bij de gemeente en niet te vergeten de inwoners van Weert en omstreken. Hiervan profiteert niet alleen onze vereniging, maar de hele motorsport. Dit werd in 1994 tot uitdrukking gebracht door de Lambieck Knoup, die de Jan van der Croeen Medaalie uitreikte aan toenmalig voorzitter Heinie van Lierop. Heinie was (en is) op vele terreinen actief, maar een beetje van de glorie van deze uitreiking straalde toch ook af op Mike the Bike.
Anno 2013 is MSV Mike the Bike een stabiele vereniging, waarin nog heel wat leden van het eerste uur zich thuis voelen, maar waar ook jonge motorrijders zich prima vermaken. Elk jaar wordt een scala aan evenementen georganiseerd, waarbij we ook "naar buiten" kijken, en deelnemen aan evenementen van andere verenigingen. Via het clubblad MoTorBluf wordt je op de hoogte gehouden van de laatste ontwikkelingen, zowel binnen als buiten de vereniging.